Konieczność podniesienia motocykla w celach obsługowych lub serwisowych to częsta potrzeba. Jak poradzić sobie z podnoszeniem maszyny mającej jedynie stopkę boczną? Nowoczesne jednoślady bardzo często pozbawione są centralnej podstawy. Bywa też rozbudowane panele z tworzyw sztucznych utrudniają dostęp do wytrzymałych elementów konstrukcji maszyn, co uniemożliwia użycie jakichkolwiek podnośników. W jaki sposób można sobie poradzić, gdy motocykl musi być uniesiony ponad powierzchnię podłogi garażu?
Kiedy zachodzi konieczność podniesienia motocykla?
Najczęściej potrzeba uniesienia jednośladu dotyczy tylnego, lub rzadziej przedniego koła. W sporadycznych przypadkach maszyna musi być podniesiona w całości. Podniesienia tylnego koła wymaga choćby banalna czynność smarowania łańcucha. Poważniejsze sytuacje to wymiana tylnej opony, zestawu napędowego lub łożyskowania wahacza. Jeżeli motocykl wyposażony jest wyłącznie w podpórkę boczną, pojawia się spory problem.
Konieczność podniesienia przedniego koła występuje rzadziej. Dotyczy to przypadków wymiany przedniej opony, elementów uszczelniających widelec zawieszenia lub naprawy łożyskowania główki ramy. Zdarza się również, że uniesiony musi być cały jednoślad. Taka potrzeba zachodzi podczas poważniejszych napraw jednośladu. W jaki sposób bezpiecznie wykonać tego typu zabieg?
Sposoby na podniesienie tylnego koła motocykla bez podpory centralnej
Najwygodniej unieść tylne koło motocykla pozbawionego podpory centralnej za pomocą specjalnego stojaka. W przypadku pojazdów posiadających klasyczny wahacz dwuramienny jedynymi dodatkowymi akcesoriami, które poza stojakiem należy zakupić i zamontować, są rolki. Po umocowaniu ich na końcówkach wahacza stojak kołyskowy pozwala na uniesienie koła kilka centymetrów nad powierzchnię. To w zupełności wystarcza do swobodnego obracania koła lub jego zdemontowania.
Jeżeli wahacz jednośladu nie jest wyposażony w gwintowane tuleje umożliwiające montaż rolek, należy skorzystać ze stojaka z uchwytami obejmującymi ramiona wahacza od dolnej strony. To nieco gorsza opcja, ponieważ grozi zarysowaniem lakieru na wspomnianym elemencie.
Konieczne jest również zwrócenie uwagi na kąty współpracy elementów, aby ramiona wahacza nie zjechały w szynowych uchwytach. Inną możliwością jest wykorzystanie klasycznego podnośnika przystosowanego do rolek. Można wówczas wykorzystać fakt, że większość tylnych osi motocykli jest drążona. Wystarczy dopasować pręt o maksymalnie dużej, dającej się wsunąć w oś średnicy i o długości sprawiającej, że jego końcówki umożliwią oparcie o uchwyty podnośnika przeznaczone do kontaktu z rolkami.
W przypadku maszyn wyposażonych w wahacz jednoramienny należy zastosować odpowiedni rodzaj stojaka, wykorzystujący drążone wnętrze piasty koła. Tu może jednak pojawić się, w zależności od konstrukcji pojazdu, problem ze zdemontowaniem tylnego koła.
Istnieje również szansa (jak choćby w przypadku wahacza CARC Moto Guzzi) na to, że użycie stojaka przeznaczonego do kontaktu z elementami tylnego zawieszenia będzie niemożliwe. Wtedy należy zastosować wskazówki opisane w punkcie dotyczącym podnoszenia całego motocykla.
Istnieje także inna możliwość, pod warunkiem że dysponuje się garażem z wytrzymałą konstrukcją stropu. Wówczas można umieścić w nim kołek rozporowy z solidnym uchem. Po zdemontowaniu tylnej kanapy jednośladu niemal w każdym przypadku dostrzegalne są solidne elementy ramy. Możliwe jest podwieszenie pojazdu do stropu garażu za pomocą pasa transportowego o odpowiedniej wytrzymałości, które dostępne są na niemal każdej stacji paliwowej.
Nie zaleca się natomiast podnoszenia motocykli za pomocą karkołomnych kombinacji z wykorzystaniem podnośników samochodowych. Bardzo często skutkuje to upadkami i uszkodzeniami maszyn.
Jak podnieść przednie koło jednośladu niewyposażonego w centralną podstawę?
Najlepszym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o podnoszenie przedniego koła, jest użycie podnośnika kołyskowego z tzw. palcami, które umieszcza się pod uchwytami zacisków hamulcowych przedniego widelca. Alternatywą są podnośniki z pionowym rurowym uchwytem umiejscawianym w dolnej części osi główki ramy.
Niestety, w drugim przypadku często rozbudowane osłony aerodynamiczne pojazdu uniemożliwiają dotarcie do dolnych okolic główki ramy ramieniem podnośnika. Jednocześnie w obu przypadkach występuje poważne ograniczenie – nie dają one możliwości demontażu goleni widelca z półek (w przypadku pierwszym) i demontażu główki ramy (w drugim przypadku).
Dobrym rozwiązaniem jest wówczas opisywany wyżej sposób, polegający na podniesieniu pojazdu za ramę z wykorzystaniem kotwy w stropie garażu. Dużą korzyścią w tym wypadku jest bardzo często umożliwienie sobie demontażu przedniego zawieszenia bez konieczności odkręcania przednich osłon aerodynamicznych. Dotyczy to wielu motocykli sportowych. Alternatywą są opisywane niżej sposoby unoszenia całego jednośladu.
Sposoby na uniesienie całego motocykla w razie konieczności wykonania poważnych czynności serwisowych
Najlepszym sposobem podniesienia całego motocykla jest skorzystanie z nożycowego podnośnika serwisowego. Jest jednak oczywiste, że na takie wyposażenie mogą pozwolić sobie jedynie profesjonalne warsztaty. Jeżeli konieczne jest podniesienie jednośladu, a zainteresowany nie dysponuje takim urządzeniem, musi zastosować inne rozwiązanie.
Chcąc podnieść motocykl w całości, należy zdemontować dolne osłony trwałych i solidnych jego elementów nośnych. Pod żadnym pozorem nie należy unosić maszyny podpartej pod silnikiem, układem wydechowym czy elementami ramy pomocniczej. Już na tym etapie niezbędna jest duża wiedza – warto więc mieć pewność, że wykonywanie tego zabiegu we własnym zakresie jest konieczne.
Kolejny krok to przygotowanie trzech podnośników, najlepiej hydraulicznych i lepiej kolumnowych niż typu żaba. Należy wyznaczyć trzy maksymalnie oddalone od siebie punkty podparcia, by zapewnić maszynie możliwie największą stabilność. Po podstawieniu podnośników można przystąpić do równomiernego, cyklicznego unoszenia pojazdu, ze zwróceniem szczególnej uwagi na utrzymywanie jego pionowej pozycji.
Należy też wyraźnie zastrzec, że ten sposób podnoszenia motocykla jest z gruntu nieprawidłowy i należy uciekać się do niego wyłącznie w ostateczności. Jakiekolwiek czynności obsługowe wykonywane przy pojeździe mogą naruszyć jego stabilność i zaowocować upadkiem.
Częsty błąd popełniany przez użytkowników motocykli pozbawionych centralnej podpory
Zdecydowanie odradzam popularną metodę wykorzystywania do podnoszenia motocykla stopki bocznej. Wielu motocyklistów zwiększa kąt pochylenia maszyny opartej na bocznej podpórce, co pozwala rzeczywiście na uniesienie tylnego lub przedniego koła.
Należy jednak pamiętać, że po pierwsze boczna podpórka nie jest zaprojektowana do przenoszenia tak wielkich obciążeń i to pod nieprzewidzianym konstrukcyjnie kątem. Po drugie motocykle mają wówczas tendencję do rotacji na rozłożonej stopce i wysunięcia się operatorowi takiego patentu z rąk. Konsekwencją zawsze jest przykry upadek.
Tylko u nas - 5 lat ochrony
Pamiętaj, że Twoje bezpieczeństwo jest dla nas ważne. Nasze produkty są objęte naszym bezpłatnym programem 5 lat ochrony, dzięki któremu możesz otrzymać wsparcie w przypadku kradzieży czy uszkodzeń. Aby skorzystać z tej wyjątkowej oferty, zarejestruj swój zakup na naszej stronie internetowej.
