Większość z nas słyszała zapewne o Cordurze, Gore-Teksie czy polimerowych protektorach. Ale z czym tak naprawdę to się je? Jak działają poszczególne elementy naszej ochrony? Producenci odzieży i kasków nieustannie analizują zarówno statystyki wypadków motocyklowych, jak i poszczególne przypadki, by tworzyć coraz doskonalszą ochronę.
Oto 7 najważniejszych technologii, które dbają o nasze bezpieczeństwo na drodze:
1. Cordura
Tkanina stworzona przez laboratoria DuPont specjalnie z myślą o motocyklistach. Technicznie to poliamid powleczony poliuretanem z dodatkiem teflonu, który tworzy na powierzchni rodzaj pancerza. Dzięki takiej konstrukcji powierzchnia kurek z Cordury jest znacznie bardziej wytrzymała na przetarcie niż standardowe tkaniny syntetyczne. Ponadto przetarcie Cordury w jednym miejscu nie osłabia struktury tkaniny, co sprawia, że w innych miejscach zachowuje ona pierwotną wytrzymałość.
2. Gore-Tex
Najpopularniejsza membrana motocyklowa, choć niestety także najdroższa. Wykonana jest z teflonu, który pod wpływem procesów technologicznych tworzy mikropory o średnicy większej niż molekuły wody pochodzącej z potu, lecz mniejszej od średnicy molekuł wody deszczowej. Zapewnia to optymalną paroprzepuszczalność i odporność na wodę. Dzięki różnicy stężeń pary wodnej po dwóch stronach membrany możliwy jest transport pary wodnej z wnętrza odzieży na zewnątrz. Odzież z Gore-Tex uznawana jest za najefektywniejszą pod względem komfortu termicznego i wilgotnościowego.
3. Superfabric
SuperFabric to udana próba stworzenia syntetycznego odpowiednika najbardziej odpornego na ścieranie materiału naturalnego - skóry płaszczki. Składa się z nałożonych na tkaninę małych, lecz bardzo twardych sześciennych płytek ochronnych. Taki kształt, w połączeniu ze szczelinami między płytkami, zapewnia elastyczność niezbędną dla odpowiedniego dopasowania odzieży. SuperFabric, oprócz odporności na ścieranie, charakteryzuje się także dobrymi oddychalnością i trwałością. Materiał ten często stosowany jest w rękawicach motocyklowych.
4. Airbagi
Rozwiązanie znane z samochodów, coraz częściej trafia do świata motocykli. Kurtki i kamizelki, które w krytycznej sytuacji napełniają się powietrzem, chronią motocyklistę znacznie skuteczniej niż standardowe protektory. W zależności od producenta i zastosowania airbagi mogą być wyzwalane przypiętą do motocykla linką lub elektronicznie. To pierwsze rozwiązanie choć tańsze, jest bardzo skuteczne - w razie gwałtownego szarpnięcia, jakie zwykle towarzyszy upadkowi z motocykla, linka odbezpiecza nabój gazowy, który w ułamku sekundy przed upadkiem napełnia airbag. Przypadkowe szarpnięcie podczas zsiadania z motocykla nie aktywuje kurtki z airbagiem.
5. Multikompozyty
SuperFibre (Arai), PIM+ (HJC) czy inne podobne technologie stosują producenci najlepszych kasków motocyklowych. Celem jest uzyskanie skorupy o maksymalnej sztywności, niezrównanej odporności na perforację i niskiej wadze. Multikompozyty tworzone są najczęściej z włókien szklanych, węglowych i aramidowych oraz ich hybryd. Sztywna skorupa, w odróżnieniu od najczęściej stosowanych skorup z termoplastiku (polycarbonate), nie pęka po pierwszym uderzeniu, zapewniając pełnię ochrony podczas całego procesu wypadku.
6. Elastomery
Produkowane przez takie firmy, jak Sas-Tec czy D3O protektory elastomerowe to najczęściej stosowany dziś typ ochraniaczy motocyklowych. Dzieje się tak z uwagi na ich liczne zalety - są lekkie, cienkie, elastyczne, tanie, ale co najważniejsze - skuteczne. Można także używać ich nawet po wypadku, bo uderzenie nie zmienia ich charakterystyki. Budowa elastomerów powoduje, że delikatnie ugniatane są miękkie jak plastelina, co umożliwia wygodne użytkowanie. Pod wpływem gwałtownego uderzenia stają się twarde jak kamień, chroniąc wrażliwe miejsca na ciele. Bardzo ważne - tylko nieliczni producenci odzieży stosują standardowe ochraniacze pleców. W większości kurtek zastosowany jest tylko piankowy wypełniacz.
7. Covec
Covec to tkanina stosowana w produkcji niektórych dżinsów motocyklowych. Jej największymi zaletami są wysoka odporność na tarcie i przecięcie, słabe przewodzenie ciepła i przedłużona trwałość. Dzięki tym cechom możliwe jest wykonanie dżinsów bez stosowania dodatkowej wkładki z kewlaru, który jest bardzo wrażliwy na promienie słoneczne i dość nietrwały. Podczas testów spodnie wykonane z materiału Covec wytrzymały siedem sekund tarcia podczas testu zgodnego ze standardem EN 13595-1.
