Oddanie motocykla do warsztatu budzi u części właścicieli pewne obawy. Wiele się słyszy o przypadkach zarysowania lub uszkodzenia elementów pojazdu, za które nieuczciwi mechanicy nie chcą brać odpowiedzialności.
Równie często motocykliści donoszą o przypadkach montowania elementów używanych lub najtańszych zamienników, podczas gdy na rachunku wykazywane są wartości części premium. Dochodzą do tego również sytuacje, gdy podczas wymiany oleju, filtr zostaje przetarty szmatą i prezentowany jako nowy. Przykłady można mnożyć. Ich wspólnym mianownikiem jest niepokój o to, by wybrany serwis motocyklowy okazał się uczciwy.
Pewną wskazówką podczas wyboru serwisu motocyklowego może być doświadczenie – własne bądź znajomych.
Często jednak zdarza się, że z pewnych powodów trzeba zaryzykować i zaufać niesprawdzonemu warsztatowi. Często przy tej okazji motocykliści sugerują się opiniami użytkowników Google lub wpisami na forach motocyklowych.
Niestety, również tu można spotkać się z rozczarowaniem. Oto dwa przypadki wynikające z własnego doświadczenia. Przestroga dla motocyklistów. Dalej kilka rad, jak unikać tego typu sytuacji.
Duży gaźnikowy chopper V2
Motocykl typu chopper z dużym silnikiem V2. Po zimie wystąpiły duże problemy z układem zasilania. Uruchamianie silnika stało się niezwykle trudne, a w często wręcz niemożliwe. Regulacja gaźników też ostatecznie niewiele pomogła. Silnik pracował nierówno i pojawiały się wybuchy w układzie wydechowym. Diagnoza właściciela dotyczyła niesprawności gaźników.
Właściciel w internecie znalazł stronę firmy zajmującej się regeneracją gaźników – od modeli z dwudziestolecia międzywojennego po niesławnej pamięci Pierburga 2EE. Lista polecających i najlepsze opinie oczywiście występowały w pełnym pakiecie.
Okazało się, że siedziba zakładu to blaszany garaż na podwórku typu studnia. Mimo mało zachęcającego widoku, wymontowane gaźniki trafiły tam do regeneracji. Zdecydowało o tym zaufanie zdobyte dzięki licznym pozytywnym opiniom w sieci.
Odbiór gaźników zwiastował problemy. Odwiercanie zapieczonego króćca złącza wakuometru posłało wiertło ręcznej wiertarki na tarcze przepustnicy. Pozostały widoczne na pierwszy rzut oka wyraźne ślady. Elementy zostały zamontowane w pojeździe. Mimo zapewnień o regulacji według instrukcji serwisowej, uruchomienie silnika okazało się niemożliwe.
Dokładnie przeszukanie forum motocyklowego i znalazł się mechanik, który (rzekomo) najlepiej w Polsce radzi sobie z naprawami tego modelu motocykla. Lista zadowolonych klientów była długa jak stracone dotychczas dni sezonu. Motocykl został dostarczony we wskazane miejsce na przyczepie.
Tym razem było to malownicze podwórko z wiejskim domkiem i rozlatującą się szopą. Po kilku dniach motocykl można było odebrać. Co prawda problemy z uruchomieniem silnika ustąpiły, ale jego praca pozostawiała wiele do życzenia. Potwierdziło się to podczas dwustukilometrowej podróży właściciela do domu. Następnego dnia uruchomienie pojazdu okazało się już niemożliwe.
Motocykl w konsekwencji trafił do mnie. Przyczyną niesprawności okazała się korozja połączeń elektrycznych. Objawiała się dużym spadkiem napięcia zasilającego moduł zapłonowy – brak możliwości uruchomienia ze względu na brak iskry oraz zanikami sterowania pompą paliwa – zakłócenia w pracy gaźników. Dwa miesiące wyłączone z motocyklowego życiorysu, blisko dwa tysiące złotych w plecy i ogromna dawka niepotrzebnego stresu podsumowały bilans niedogodności.
Włoski neoklasyk w idealnym stanie
Motocykl kupiony od wyjątkowej osoby – właściciela kolekcji kilku motocykli, człowieka mogącego pozwolić sobie na nieliczenie się z kosztami utrzymania swych pojazdów. Oprócz kilkuletniej maszyny z symbolicznym przebiegiem nabywca otrzymał dokument – rachunek wystawiony przez osobę, uznawaną za najlepszego w Polsce specjalistę od tej marki. Widniejąca na nim kwota i zakres czynności robiły wrażenie.
Niestety, po tysiącu kilometrów rozszczelniły się uszczelniacze przedniego zawieszenia. Było to dziwne, ponieważ miały być wymienione wraz z olejem tuż przed sprzedażą pojazdu. Jeszcze dziwniejszy okazał się fakt, że podczas naprawy łatwo można było stwierdzić, że widelec rozmontowywany był pierwszy raz. Potwierdził to również kolor oleju, który nie był wymieniany od dawna.
Ze względu na pojawiające się podejrzenia, właściciel zdecydował się na kontrolę rzekomo wymienionych świec zapłonowych oraz luzów zaworowych. Okres kilku miesięcy i tysiąc kilometrów przebiegu sprawiły, że na korpusach świec zapłonowych pojawił się nalot, uniemożliwiający odczytanie znajdujących się na nich symboli. Chodzi o korpusy metalowe, nie o symbole znajdujące się na elementach ceramicznych. Podobne zjawisko dotyczyło luzów zaworowych. Zawory wydechowe wykazywały luz, a dolotowe okazały się podparte.
Jedynie filtry oleju i powietrza zdawały się rzeczywiście wymienione. Bilans to całkowita utrata zaufania do powszechnie uznanego w internecie za godnego polecenia mechanika.
Czym się kierować poszukując dobrego warsztatu motocyklowego?
Odpowiedź na pytanie, czym kierować się przy wyborze warsztatu motocyklowego, jest wbrew pozorom banalna. Oto kilka wartych zapamiętania rad.
1. Wygląd warsztatu musi wzbudzać zaufanie
Decydując się na pozostawienie motocykla w danym warsztacie, należy dokładnie obejrzeć jego siedzibę. Jeśli jest to profesjonalny budynek z kilkoma stanowiskami serwisowymi, nasze zaufanie może wzrosnąć. Jeśli zaniedbana szopa lub przydomowy garaż, lepiej sobie darować.
2. Personel powinni stanowić zawodowi mechanicy
Jeśli właściciel zakładu utrzymuje się wyłącznie z mechaniki pojazdowej, oznacza to, że zdobył prawdziwe zaufanie rynku. Jeżeli natomiast osoba podająca się za mechanika, to dorabiający sobie wieczorami, z pełnym szacunkiem, fryzjer, ewentualne wątpliwości są jak najbardziej na miejscu.
3. Im pełniejsze wyposażenie, tym lepiej
Oceniając serwis motocyklowy, warto zwrócić uwagę na jego wyposażenie. Im pełniejsze, tym lepiej. Łożysko toczne koła będzie w takiej sytuacji wyciskane w prasie, a nie młotkiem na pieńku.
4. Sprawdź, czy możliwa jest rzeczowa rozmowa z mechanikiem
Warto przekonać się, czy osoba zarządzająca warsztatem to rzeczowy fachowiec. Jeśli potrafi technicznym, ale zrozumiałym językiem opowiedzieć o stanie pojazdu i ewentualnych działaniach przy nim – oceniamy go pozytywnie. Gdy jednak rozmowa będzie wypełniona okrągłymi zdaniami akwizytora, należy szukać gdzie indziej.
5. Unikaj fachowców-wizjonerów
Mechanicy dzielą się na rutyniarzy i badaczy. Ci pierwsi, spotykając się z wyzwaniem, podążają utartymi drogami. Widząc sportową Yamahę, automatycznie zamawiają koła zębate drugiego biegu wraz z wodzikiem. Drudzy wolą zawsze zacząć od rozpoznania problemu. Jeśli w rozmowie z mechanikiem, zaraz po „dzień dobry”, pada diagnoza dotycząca stanu pojazdu, warto poszukać innego warsztatu.
Kierując się wskazanymi zasadami, można uniknąć bolesnych rozczarowań. Życzę każdemu motocykliście kompetentnych i uczciwych mechaników. Takich, którym bez obaw można oddać ukochany pojazd.
